Szara strefa gospodarki (cz. I)

Wynajem sklepu – FAQ (najczęściej zadawane pytania) Co pokrywa *******.net? – Koszty serwera:

• rejestracja domeny;
• bezpłatne uaktualnienia serwera i skryptów;
• bezpłatne doradztwo w zakresie koncepcji sklepu;
• skonfigurowanie serwera (ochrona przed atakami DDoS oraz całościowe zabezpieczenie);
• w celu zwiększenia obrotów pokrywa koszty reklamy umieszczanej na znanych forach

Rys. 7. Dział forum z informacjami o oszustach

Rys. 8. Sprzedaż bazy danych w jednym z cyberprzestępczych sklepów

Udostępnia skrypt (więcej informacji na temat skryptu można znaleźć na stronie *****.net/products) i wiele innych.

Co muszę zrobić, aby zostać wynajemcą/dzierżawcą sklepu? Dobre imię w od- niesieniu do wywiązywania się ze zobowiązań finansowych, które oznacza, że muszą istnieć ludzie, których znamy i którzy potwierdzą, że jesteśmy godni zaufania.

Nie oznacza to automatycznego przyjęcia, stanowi jednak podstawę zgody na wynajem.

Bez dobrej opinii jako płatnik nie uzyskamy zgody na otwarcie sklepu.

Ile kosztuje mnie ta przyjemność? Opłaty z tytułu urządzenia strony: 50 euro – gdy ustawiane są nagłówki, stopki oraz przyciski. 100 euro – Custom Design (wzór na życzenie klienta), przy którym uwzględnia się żądania klientów (nagłówki, stopki i przyciski). 200 euro – pełny wzór na życzenie klienta. Oznacza to, że rozmieszczenie elementów (przycisków itd.) nie jest zdefiniowane odgórnie tak jak np.na *******.cc czy też ******.net ozy też ******.net czy też*****.net, lecz stanowi całkowicie unikalny wzór.

Opłaty z tytułu sprzedaży: 0-1000 euro miesięcznie: 33,33 proc. 1000-3000 euro miesięcznie: 30 proc. Ponad 3000 euro miesięcznie: 20 proc.

Udziały procentowe odejmuje się od wypracowanego zysku ogólnego. Jeśli dzierżawca nie ma innych życzeń, wypłata następuje co 3 dni, jednak nie wcześniej niż po 24 godzinach od ostatniej wypłaty.

Ciekawy jest także fakt, że niektóre sklepy udzielają nawet gwarancji na działanie sprzedawanych towarów. Tak więc, jeśli nie działa zestaw danych kart kredytowych, nabywca może go zareklamować, uzyskując zwrot pieniędzy na konto. Bardzo wyraźnie widać zatem profesjonalizm, z jakim oszuści uprawiają swój proceder. Buduje to także jasne relacje pomiędzy paserami a złodziejami: Jeśli złodziej dostarcza towar złej jakości, odbija się to negatywnie na paserze. Zyskuje przez to złą opinię w światku przestępczym, czego konsekwencją może być przejście jego klientów do innych paserów.

Oszuści oszustów

Oszuści działający w opisywanym środowisku postępują podobnie jak opisani wyżej cyberprzestępcy. Są w pewnym sensie oszustami oszustów. Ogólna definicja podana przez Wikipedię wyjaśnia pojęcie oszustwa elektronicznego (Scam) w następujący sposób: tzw. oszustwo zaliczkowe, zwane w języku angielskim Scam, polega na nieuczciwym tricku, prowadzonym przy pomocy wysyłanych seryjnie wiadomości e-mail (a kiedyś wiadomości faksowych). Przedstawiając fałszywe fakty nakłania się odbiorców maili (por. socjo- technika/inżynieria społeczna) do tego, by wzięli udział w piramidzie finansowej lub by spodziewając się przyrzeczonej prowizji z tytułu pośrednictwa uiszczali zaliczki na rzecz nadawców (oszustów).

Pomysłowość oszustów nie zna granic Najpierw przekonuje się ofiarę, że zyska możliwość zarobienia olbrzymiego majątku. Wpłacający zaliczkę na próżno oczekuje ekwiwalentu za zrealizowaną transakcję w postaci pieniędzy lub towarów. (01.08.2009 r.).

Za odpowiednią zaliczką oszuści oferują dane, towary czy usługi, które nigdy nie trafiają do nabywcy. W niektórych przypadkach jeden lub dwóch pierwszych klientów rzeczywiście otrzymuje zamówiony towar, dzięki czemu oszust uzyskuje swego rodzaju opinię osoby sprawdzonej.

W późniejszym czasie umożliwia mu to łatwiejsze oszukiwanie ofiar i wyłudzanie większych sum pieniędzy. W związku z przedstawionymi faktami na wielu forach funkcjonuje system oceny nabywców i sprzedających, przypominający ten, które wprowadziły eBay, Amazon i inne legalne sklepy. Dzięki temu systemowi potencjalni klienci mogą bardzo szybko rozpoznać, kto jest osobą godną zaufania.

Na większości forów znajdują się długie wątki, w których oskarża się oszustów – porównaj rys. 7. Negatywne opinie (tzw. posty) wykorzystywane są jednak często do dyskredytowania nielubianej konkurencji i usunięcia jej z branży. Dlatego też w wielu miejscach wymaga się dziś przedstawienia zrzutów z monitora oraz wycinków potwierdzających oszustwo, zanim administratorzy forum podejmą decyzję o ukaraniu danego użytkownika oraz jego ewentualnym wykluczeniu.

Towary i usługi

Na jakich danych można zarabiać?

Oferta produktów oferowanych przez szarą strefę obejmuje różne rodzaje danych. Poszukiwane są informacje służące do zakładania kont, przyjmowania tożsamości, jak też inne, umożliwiające wykonywanie przydatnych i niezbędnych w tym środowisku działań.

W asortymencie znaleźć można dane osobowe takie jak nazwiska, adresy itd., informacje o kontach bankowych, po zrzuty baz danych zawierające setki lub tysiące danych użytkowników. Pod pojęciem zrzutów baz danych kryją się kopie archiwów sklepów internetowych czy też forów, w których przechowywane są dane użytkowników (inne informacje na ten temat patrz rys. 8).

Część tych danych jest nieodpłatnie dostępna w cyberprzestępczym półświatku. Z reguły ogranicza się to jednak do baz danych innych forów, gdyż ten rodzaj informacji, który generują sklepy internetowe, może mieć sporą wartość.

W tym samym stopniu poszukiwane są adresy tak zwanych „cardable shops”. Pod pojęciem tym rozumie się sklepy, w których z powodu niedostatecznej kontroli kupujący online, posługujący się wykradzionymi danymi kart kredytowych bez problemu zamawiają towary.

Im więcej danych wymaga sklep, tym więcej informacji musi wyłudzić lub kupić dany oszust. Im pełniejsze są informacje o kartach kredytowych, tym większa jest ich wartość.

Część II ukaże się w numerze 3/2010